بــاز عــنـایــت شــده لـطـف خـدا

باز شــدم زائـــر کـــوی رضــــا

هـمچـو کبوتر به سویش پر زدم

در حـرم و روضــه مــولا رضـا

رفـتـم و دیــدم کـه بـه چشمان تر

گــرد رواقــش هــمــه در الـتجا

صـحـن و سرای شه اقلیم عشق

طـعــنـه زنـد بـه جاه عرش علا

بــه یــاد یـاران و عـزیـزان همه

در آســتــان او شـــدم در دعـــا

بـــارخــدایــا شـه مـلـک طـــوس

تو بگذار از ما و بپوشان خـطـا

«حیاتی» از خالق سبحان بخواه

طـواف و حـج و نـجـف و کربلا